#7 De laatste week met de campervan

Goodday mates,

Vanuit ons appartementje in Sydney is het weer tijd voor een nieuw reisverhaal. Het belooft een lange update te worden, want de vorige is alweer een poosje geleden.

Maandag 19 november - Rotorua
Onze laatste dag in Rotorua was daar. Het is een toeristisch plaatsje met een lucht van rotte eieren en de vulkanische activiteiten die spectaculair zijn om te zien, dus wij gaan totaal iets anders doen: raften, dat kan daar namelijk ook. Het weer was niet geweldig vandaag, maar aangezien we toch nat zouden worden, zou een regenbui ons niet zo veel uitmaken. 

Met een busje vertrokken we naar de richting de rivier waar het spektakel zou beginnen, een white water raft met 3 watervallen: 1m, 2m en 7 meter. We werden er op voorbereid dat bij de 7 meter hoge waterval de meeste boten zouden kantelen en je dus met z'n allen onder de boot kwam te liggen. 

Het raften was spectaculair. We gingen met 4 boten het water op en zonder enige ervaring te hebben, konden we met de tips van de instructeurs toch het vette parcours afgaan. En, gelukkig, zijn we niet gekanteld bij de grootste waterval ;).

's Avonds zijn we in Rotorua bij een restaurantje nog wat gaan eten als afsluiter van een leuke dag.

Dinsdag 20 november - Hobbiton
Een van de vooraf geboekte tripjes was een bezoek aan Hobbiton, de bekende fimset van Lord of the Rings. Nu hadden Jolein en ik allebei nog geen een LOTR film gezien, maar omdat we niks van Nieuw-Zeeland wilden missen zijn we er toch maar heen gegaan (en wat hebben we gelachen ;)).

's Ochtends meldden we ons keurig op tijd bij de bus die ons naar de filmset zou brengen. Ongeveer 75% van de passagiers van de bus was Aziatisch. Toen de gids zijn praatje startte en vragen begon te stellen aan zijn enthousiaste publiek, reageerde er bijna niemand in de bus... "Wie heeft er allemaal Lord of the Rings gezien?" 5 handen gaan omhoog. "Wie heeft Lord of the Rings niet gezien?" 2 handen gaan (schuldbewust) omhoog. Blijven er nog zo'n 40 mensen over. "Ni hau ma." Jolein en ik lagen toen in een scheur, want ineens stopte het Aziatische publiek met waar ze mee bezig waren en riepen in koor terug naar de gids "Ni hau!"

Vervolgens moesten we de bus uit en kregen we een rondleiding door de filmset. We hadden heel erg medelijden met onze gids, want hij moest een groep van 50 man, waar het grootste deel hem niet verstond, bij elkaar zien te houden. Nadat alle Aziaten een selfie hadden gemaakt met de gids, kon de tour beginnen! Feitjes over de film, optisch bedrog bij opnames, het mediacircus er omheen en andere anekdotes werden tussen de fotostops door verteld. Het enige jammere was: we hadden de films niet gezien, dus scenes die besproken werden zeiden ons vrij weinig. Aan het einde van de rondleiding waren er nog maar zo'n 10 man trouwe luisteraars over (waaronder wij), om alle feitjes over de filmset tot ons te nemen. Als afsluiter kregen we wel een biertje in The Green Dragon, al moesten we wel beloven dat we de films nog zouden kijken.

's Middags zijn we doorgereden naar Tauranga. Na een zonnetje 's ochtends was het 's middags hard aan het hozen. Tussen de buien door konden we nog net een rondje door Tauranga lopen, waar we een café in zijn gestapt voor een kopje koffie. Het was een soort discjocky café, inclusief radiostudio en platen aan de muur, maar het meest bijzondere daarbinnen hing in een afgeschermde vitrage: een gitaar van Bono, gebruikt bij zijn concert in Nieuw-Zeeland.

We hebben onze route doorgezet naar Coromandel Peninsula, een bijzonder schiereiland tussen Tauranga en Auckland. Net zoals de meeste wegen in Nieuw-Zeeland, was de highway hier erg bochtig en heuvelachtig. Vlakbij een heel klein dorpje, Opoutere, lag Waiponga Reserve, waar je gratis kon camperen. Hier kwam je, na een korte wandeling door het bos, uit op een mooi strandje. Het was de regen met bakken uit de lucht kwam, anders hadden we hier heel de avond doorgebracht.

Woensdag 21 november - Coromandel Peninsula
's Ochtends zijn we verder gereden langs de kust van het Coromandel schiereiland. De eerste stop was Hot Water Beach. Hier kun je, door een kuil te graven in het zand, je eigen hot pool maken. De grond onder het strand is thermisch actief op 2 plekken. Wanneer het eb is, kun je boven deze plekken een kuil graven, waar heet water aan de oppervlakte naar boven komt. We waren er precies bij eb en toen we aankwamen zagen we een hoop mensen in de weer om kuilen te graven. Sommigen, hopeloos een paar meter van de warmtebron af, zodat ze een koudwaterkuil aan het graven waren. Gelukkig hadden wij het slimmer aangepakt en kwamen terecht bij een Duits stel, die een hele grote kuil hadden gegraven (schijnen ze goed in te zijn) waar we ook in mochten liggen.

's Middags reden we langs de kust door richting Coromandel. We wilden onderweg nog stoppen om een boottochtje te kunnen maken naar de Cathedral Cove, maar vanwege het slechte weer waren alle boottochten gecanceld. Coromandel zelf was voor ons niet zo bijzonder, waardoor we met volle vaart langs de geweldig mooie kustlijn van het schiereiland zijn gereden. Als het die dag wat mooier weer was geweest had het de moeite waard geweest er meer tijd voor uit te trekken, maar ook vandaag kwam de regen met bakken uit de lucht vallen.

's Avonds hebben we bij het plaatsje Kaiaua, aan de 'Firth of Thames' baai, geslapen, zo'n 80 kilometer van Auckland vandaan. 

Foto's van Hobbiton & Coromandel vind je hier

Donderdag 22 november - West-Northland
's Ochtends vertrokken we met een zonnetje uit Kaiaua en hadden we een flinke rit op de planning staan, want we wilden nog naar het verre noorden rijden. Onderweg zijn we gestopt in Auckland om post bij het postkantoor op te halen. Dat hadden we nog wel onderschat. Auckland, de grootste stad van het land, is in vergelijking met de andere steden die we hebben gezien ook echt een wereldstad, wat betekent: erg druk verkeer. Daarnaast is Auckland gebouwd op 52 vulkanen, waardoor het erg heuvelachtig is. De combinatie: veel stoplichten, weinig parkeerplaatsen en hellingtrekken heeft voor flink wat gevloek gezorgd in de auto. Uiteindelijk vonden we een parkeerplaats, niet ver van het postkantoor af. Later kwamen we er achter dat de parkeerplaats vlak achter het hostel lag waar wij vanaf maandag in zouden slapen.

's Middags zijn we doorgereden langs de westkust van Northland, om aan te komen bij een camping bij het plaatsje Kaihu. Hier hebben we nog kunnen genieten van het zonnetje. 's Avonds hebben we met een Duitse leraar Engels onder genot van een paar glaasjes wijn gezellig zitten praten en wat tips uitgewisseld voor de komende dagen.

Vrijdag 23 november - Spirits Bay
We wilden graag onze route voortzetten naar Cape Reinga, de noordkaap van het noordereiland, van waaruit je een prachtig uitzicht hebt over de oceaan. Het doel van vandaag was dan ook: zo dicht mogelijk bij Cape Reinga te komen, waardoor we weer een flink stuk moesten rijden.

's Ochtends konden we met een flinke portie zon vertrekken richting het noorden. Na een kort stukje rijden zijn we nog gestopt bij Waipoura Kauri Forest, waar we een stuk hebben gewandeld en de grootste kauriboom van Nieuw-Zeeland hebben mogen aanschouwen: Tane Mahuta (de god van het woud), met een omtrek van wel 14 meter! De kauri is een beschermde boomsoort in Nieuw-Zeeland die door uitheemse invloeden wordt bedreigd. Bij elke ingang van het bos staat een "schoenendesinfecteerstation", waar je eerst je schoenen moet borstelen, desinfecteren en schoonspuiten voordat je daadwerkelijk het pad op mag. Ook is het strikt verboden een stap buiten het pad te zetten, omdat de wortels van de kauri gevoelig zijn. 

Op het weer is geen peil te trekken in Nieuw-Zeeland, en dat merkten we wederom toen we onze tocht doorzetten richting het noorden en het weer enorm begon te regenen. Na een flinke tocht kwamen we 20 km voor Cape Reinga bij een landweggetje naar een van de mooiste campgrounds van Nieuw-Zeeland, gelegen tussen de rotsen en aan het strand met een mooi uitzicht op zee. Helaas hebben we er vanwege de regen en mist er weinig van kunnen zien.

Zaterdag 24 november - Cape Reinga & Paihia
Mist! Op een dag dat je wil rijden naar een van de mooiste uitzichtpunten van Nieuw-Zeeland hing er een dichte mist, we konden maar zo'n 50 meter voor ons uitkijken. We lieten ons niet uit het veld slaan, we waren immers niet voor niks naar het noorden gereden, en zetten onze tocht voor richting Cape Reinga. Normaalgesproken zou je vanaf de kaap een mooi uitzicht hebben op de oceaan. Jammergenoeg hadden we vandaag zo weinig zicht dat we de oceaan niet eens konden zien, terwijl we letterlijk aan het water stonden.

We zijn afgedropen richting het zuiden, we hebben immers nog maar 2 dagen met de camper waardoor we haast moeten maken om op tijd terug te zijn in Auckland. Onderweg zijn we nog gestopt om te kijken bij gigantische zandduinen, tot wel 400 meter hoog! Ook daar konden we door de mist niet veel van zien. Het kraampje waar ze surfplanken verhuurden om te kunnen zandsurfen (wat prima kon vanaf de duin) lag er verlaten bij. 

's Middags zijn we doorgereden richting de Doubtless Bay, waar we in Mangonui bij gebrek aan uitzicht maar een heerlijk visje hebben gegeten. Met frisse moed zakten we daarna af naar het zuiden, richting Paihia: de poort naar de Bay of Islands. 's Avonds zijn we gestopt bij Haruru, waar we goedkoop konden camperen met uitzicht op de Haruru falls. Deze watervallen waren niet de meest indrukwekkende watervallen van Nieuw-Zeeland, maar camperen aan het meer had wel veel charme! We hebben gebruikgemaakt van de barbecue van de camping en lekker kunnen eten met watergekletter op de achtergrond. Nu het weer een beetje begon op te knappen, hebben we ook de hele avond buiten kunnen zitten.

Zondag 25 november - Bay of Islands
Vanuit de camping hebben we met korting een boottour geboekt langs de Bay of Islands. Vanwege het ruige water en het mindere weer wisten ze niet zeker of we alle hoogtepunten te zien zouden krijgen, maar wij wilden van de baai wel een glimp opvangen en besloten toch te gaan. Eenmaal op de boot brak de lucht open en konden we lekker in de zon zitten op het bovendek van de tourboot. De tour had twee hoogtepunten: the hole in the rock en dolfijnen spotten. Onderweg vaar je langs de tientallen, veelal onbewoonde eilandjes die in de baai lagen. Toch waren er ook bewoonde eilandjes tussen: zo was er een eiland met 3 vuurtorenwachtersfamilies, een aantal eilandjes eigendom van de Department of Conservation, waar veel mensen hun vakantie op vierden vanwege de gratis kampeermogelijkheden (al moest je wel een boot hebben), en privé-eilanden, waaronder een eiland van een rijke Amerikaan. Hoewel wij het allang prima vonden dat we eindelijk weer wat zon zagen, zette de kapitein alles op alles om naar de hole in the rock te varen. Toegegeven: het was een leuk uitzicht. Maar we waren ook ontzettend blij dat we 3 uur later, zonder heel erg zeeziek te zijn, voet aan wal konden zetten in Russell, een plaatsje aan de andere kant van de baai. Het water was namelijk inderdaad behoorlijk ruig en de boot ging ook flink te keer. We begrepen dat de tours van later die middag ook waren afgelast vanwege het ruige water.

Vanaf Russell konden we de veerpont terugnemen richting Paihia, waarna we weer de camper opzochten en doorreden richting Whangarei, waar we nog gestopt zijn om naar de Whangerei Falls te kijken. Deze lagen vlak langs de weg en waren een stuk groter dan de waterval waar we de dag ervoor bij hebben geslapen.

's Avonds zijn we op een kampeerplek aan de Marsden Bay vlakbij Marsden Point geslapen. Vanaf hier zou het nog maar 3 uur rijden naar Auckland zijn, waar we de camper de volgende dag in moesten leveren.

Foto's van Northland vind je hier

Maandag 26 november - Auckland
Vandaag moesten we de camper inleveren en hadden we nog drie dagen te goed in een hostel voordat we naar Sydney zouden vliegen. Hoewel we ons campertje Fred en het navigatiesysteem Truus regelmatig hebben verfoeid, hebben ze ons wel door heel Nieuw-Zeeland gebracht, we gaan het daarom ook echt wel missen om rond te reizen. Toch is het ook wel een fijn idee dat we weer in een normaal bed kunnen slapen, dat hebben we de afgelopen maand toch wel moeten missen!

Langs een flinke toeristische route zijn we richting Auckland gereden en alsnog waren we ruim op tijd om de camper in te leveren. Na wat discussies met de receptionist (zie het 'gebroken sleutel' verhaal, een paar blogs terug), hebben we de sleutels afgegeven en zijn we met de bus richting Auckland gegaan. Aan het begin van de avond kwamen we aan bij Base Hostel, waar we onze spullen hebben gedropt en een verkenningsrondje door de stad zijn gaan doen.

Auckland is een gigantische stad, qua omvang zelfs groter dan Londen. In het centrum merk je ook echt dat je in een wereldstad rondloopt. We zijn een eindje gaan wandelen richting de jachthaven van Auckland, waar het bruiste van de barretjes en de terrasjes. Met zicht op de haven en de zonsondergang hebben we een hapje gegeten en wat gedronken, nadat we 's avonds moe naar het hostel zijn afgedropen. 

Dinsdag 27 november
De ochtend in het hostel hebben we maar gebruikt om even wat praktische zaken te regelen, zoals de was. 's Middags zijn we een flink stuk gaan lopen door Auckland, allereerst naar Mount Eden, het hoogste punt van de stad. Mount Eden is een dode vulkaan, inclusief groot krater, waarvan je mooi uitzicht hebt over de wijde omtrek. Als je daar staat kun je pas echt goed zien hoe groot Auckland is, het contrast met alle kleine plaatsjes die we tot dan doe hadden gezien in het rustige Nieuw-Zeeland is dan ook erg groot.

Op de terugweg kwamen we, meer door toeval, op de Karangahape Road, een levendige straat vol buitenlandse eettentjes. We hebben er bij ijssalon 'Bangkok' een vreemde ijscreatie besteld: voor je neus werd het ijs namelijk vers bereid. Een vloeibaar "cream" werd op een ijskoude plaat gegooid, samen met verse ingrediënten naar keuze (zoals vers fruit), dat bevroor snel en werd samen gehakt en vervolgens van de plaat afgeschraapt als een soort ijsrolletje. 

's Avonds zijn we naar de Skytower gegaan om het uitzicht op Auckland bij nacht te aanschouwen. Waar het in de rest van Nieuw-Zeeland pikkedonker is 's nachts, zag je hier in de wijde omtrek een hoop lichtjes. 

Woensdag 28 november - Waiheke Island
Onze laatste dag in Nieuw-Zeeland besloten we door te brengen Waiheke Island, wat vanaf Auckland met de ferry te bereiken was. Dit eiland staat bekend om zijn mooie stranden, maar ook vanwege de wijn die ze er kunnen verbouwen in het warme microklimaat tussen de heuvels.

's Ochtends hebben we een van de eerste ferries gepakt richting het eiland en zijn vervolgens op het strand gaan liggen vlakbij Oneroa. 's Middags hebben we een zipline-tour gedaan, waar we met 3 verschillende kabelbanen over de bossen en met prachtige uitzichte hebben rondgesjeest. Aan het einde van de middag zijn we gestart met een wijntour onder begeleiding van een erg leuke gids, die ons ook een stuk van het eiland heeft laten zien. We hebben bij twee wijngaarden verschillende wijnen kunnen proeven, en bij de laatste wijngaard hadden we ook nog eens een lekkere borrelplank en diner.

Een geslaagde laatste dag in Nieuw-Zeeland!

Foto's van Auckland vind je hier

De volgende ochtend zijn we in alle vroegte vertrokken richting het vliegveld om op het vliegtuig richting Sydney te stappen. Hoe de eerste dagen in Sydney zijn verlopen, krijgen jullie in de volgende blog te lezen.

Tot dan!

Groetjes,

Matthijs & Jolein