#19 Sri Lanka: een prachtig einde van een mooie reis

Goedenavond,

Op 21 oktober 2018 vlogen wij uit Nederland weg om de wijde wereld in te trekken. Veel plannen hadden we niet, maar we wisten in ieder geval dat we onze reis zouden beginnen in Nieuw-Zeeland om daar ruim 1,5 maand rond te reizen met een campervan. Veel verder van huis konden we niet gaan, en zeker met het tijdsverschil van 12 uur merkten we dat we echt aan de andere kant van de wereld zaten. Met een tussenstop in Singapore kwamen we ruim 30 uur later aan in Christchurch, waar onze reis door het prachtige Nieuw-Zeeland begon. Wat we ook hadden gepland was dat we in Australië zouden werken en rondreizen op een Working Holiday visum, de rest stond volledig open. Onze vlucht ging van Auckland richting Sydney en we vonden daar al vrij snel een baan om te sparen voor het vervolg van de reis. Na 2,5 maand werken bij het restaurant Barzura in Coogee, vergezelden de ouders van Jolein ons en reisden we door richting Melbourne en Adelaide, met onze eigen campervan. Nadat Jolein haar ouders het land weer verlaten zijn we zelf naar Tasmanië gereden, om vervolgens terug te gaan naar Sydney om nog een keer te werken voor 3 maanden. Inmiddels hadden we genoeg gespaard en konden wij het rondje Australië afmaken, via de oostkust reden we richting Cairns, vervolgens naar Alice Springs en Darwin, om vanaf daar weer de weg naar beneden richting Perth in te zetten waarna we de zuidkust terug volgden tot Sydney. Nadat we bijna bankroet in Sydney aankwamen, hadden we onze campervan verkocht zonder verlies, zodat we onze weg terug naar huis konden vervolgen via wat andere landen in Azië. Eerst gingen we naar Indonesië, waar we op Bali en Java de tijd van ons leven hebben, en inmiddels zitten we nu al een paar weekjes in Sri Lanka, waar we genieten van de prachtige natuur en de zon (tussen de stortbuien door).

Vier landen hebben we intensief verkend. Vier landen waar ze links rijden, en ook vier landen waar Nederland een grote rol heeft gespeeld in de geschiedenis van het land. Vier totaal verschillende landen, maar die wel een ding gemeen hebben: wij zijn er absoluut volledig verliefd op geworden. Gestoken door de reismug hebben we het wanderlust-virus opgelopen: a strong desire to travel. We hebben zoveel mensen ontmoet, natuurschoon gezien, ervaringen opgedaan en bovenal ontzettend veel lol gehad, dat we er stiekem eigenlijk wel tegenop zien om naar huis te gaan. Toch zullen wij morgen met een ongelofelijk voldaan gevoel het vliegtuig instappen, we hebben er namelijk echt het maximale uitgehaald. We hebben een groot risico genomen door een hoop vastigheden los te laten die we in Nederland hadden, maar alles is onder de eindstreep perfect uitgepakt en we hebben volop genoten van onze tijd in het buitenland. Zo apart dat de 'zekerheid' in Nederland op dit moment juist een onzekerheid voor ons is geworden: we hebben geen baan, geen huis en geen plan meer voor als we thuiskomen. Laat dat nou de manier van leven zijn die we de afgelopen 15 maanden hebben gevolgd, dus wij komen in Nederland ook zeker weer op onze pootjes terecht.

Het reisverhaal voor Sri Lanka hebben jullie nog tegoed, dus genoeg gezeverd en door naar onze avonturen hier. We reizen in Sri Lanka met Tim en Brenda, een Nederlands koppel uit De Mortel die we ontmoet hebben in Jogjakarta.

Fotoalbum Sri Lanka - PolarSteps

Zondag 1/maandag 2 december - Negombo
Om 11 uur 's avonds komt onze vlucht aan en arriveren we in een totaal nieuwe wereld voor ons: Sri Lanka. Als we rond middernacht de douane gepasseerd zijn zouden we bij de aankomsthal op worden gewacht door een taxidriver met een bordje met mijn naam erop, alleen stond die er niet. Voor de afgesproken plek wachten we met z'n vieren tot er iemand met het bordje verschijnt. Inmiddels worden we van alle kanten aangesproken door mannen die ons willen helpen, wat we netjes afslaan: we hadden het immers al geregeld. Na een telefoontje naar de guesthouse waar we verbleven bleek dat deze mannen de taxirit voor ons zouden verzorgen. Leuke miscommunicatie zullen we maar zeggen, en de mannen wreven het er ook in bij ons met een 'zie je wel'.

We vertrekken naar Negombo in plaats van Colombo, dit ligt ongeveer even ver van het vliegveld af maar is een wat rustigere plek. 's Nachts komt bij Matthijs de voedselvergiftiging nog opspelen, we dachten dat na een dag Maleisië en wat eten in de mik het wel weer goed zou gaan, maar niks bleek minder waar.

Sri Lanka is als toeristenbestemming ingestort vanwege de aanslagen die dit jaar met Pasen hebben plaatsgevonden. Voor ons was dit geen reden om niet naar het land te komen, de mogelijke spanningen tussen de bevolkingsgroepen waren dat wel. Er zijn 4 dominante religies in het land, namelijk het Boedhisme (waar het overgrote deel van de Singalese bevolking bijhoort), het Hindoeisme (met onder andere de Tamils, bekend van de Tamil Tijgers), het katholicisme en de islam. In het land is 30 jaar lang een burgeroorlog geweest waarbij vooral de Singalezen en de Tamils tegenover elkaar stonden, en met de recente aanslagen is de moslimminderheid onder druk komen te staan. De terreuraanslag was namelijk door een groep extreme moslims met het doel om het christendom en westers toerisme beschadigen. Met toerisme als grootste inkomstenbron keerden de Singalezen zich ook uiteraard tegen de moslims. De overheid doet er echter alles aan de situatie in het land veilig te houden, demonstraties de kop in te drukken en Sri Lanka te adverteren als een veilig vakantieland. Voor ons is er ook een voordeel: het is lekker rustig voor ons.

In het westen en zuiden zo het regenseizoen inmiddels voorbij moeten zijn, maar de stortregens komen nog met regelmaat uit de lucht zetten, merken we al de eerste dagen.

De eerste dag in Sri Lanka doen we daarom rustig aan. 's Ochtends gaan we laat op pad voor een ontbijtje bij de buren en halen we even wat essentiële boodschappen en wat simkaartjes. 's Avonds doen we een drankje aan het strand en gaan we uiteten bij 'Ammehula', wat in het Sri Lankaans hetzelfde betekent als in het Nederlands (hallo koloniaal verleden 🤣). Jolein en ik doen het wat rustiger aan met onze eetkeuzes en laten het Sri Lankaanse eten nog even aan ons voorbij gaan.

De volgende ochtend durven we het er wel weer op te wagen en gaan we weer eten bij Ammehula, waarbij Matthijs gaat voor een lekkere kottu (versneden pannenkoek) met groente, door het restaurant aangevuld met kip en kaas. Na het lekkere ontbijt pakken we de lokale bus naar Anuradhapura, een rit van zo'n 3 uur richting het noorden.

Dinsdag 3 en woensdag 4 december - Anuradhapura
Anuradhapura is een vroegere hoofdstad van het land, en wordt gezien als de geboorteplaats van het boedhisme in Sri Lanka. Reden voor ons om goed rond te kijken in dit oude plaatsje.

In eerste instantie hadden we het perfecte hotel geboekt, voor zo'n 10 euro per nacht met ook nog eens een zwembad. Toen de tuktuk ons vanaf het busstation bij het hotel had afgezet bleek het hotel dicht te zijn voor onderhoud, en de eigenaar wilde ons niet eens te woord staan maar riep wat dingen in het Singalees naar de tuktuk chauffeur. We waren witheet omdat hij in eerste instantie had gezegd dat we konden komen, maar eenmaal daar voor een dichte deur stonden. In alle haast hebben we een ander hotel geboekt, een flink stuk duurder, maar daar konden we gelijk terecht. De tuktuk chauffeur die ons naar het hotel bracht, wilde ons de volgende dag graag rondrijden door de oude stad voor een leuk prijsje. Uiteraard sloegen we zijn nummer op. Aangekomen in het hotel konden we daar ook diner bestellen en merkten we dat de bediening behoorlijk pusherig was in de keuzes die we maakten: veel kon niet of was te moeilijk, het was beter als we allemaal maar hetzelfde bestelden. Wij trokken uiteraard onze wenkbrauwen op, waarom krijgen we dan een menu? Als klapper op de vuurpijl kregen we een perfect Engels sprekende guide voor de volgende dag aangeboden met een grote tuktuk, voor dezelfde prijs als de andere man die ons rond wilde rijden. We gingen er maar mee akkoord, want alleen een gids had echt meerwaarde, anders hadden we zelf kunnen rondrijden. De klapper volgt nog...

De volgende ochtend kwam de driver die het hotel had geregeld ons ophalen. Op de hoek van de straat zagen we de andere tuktukchauffeur ook staan, ons vies aan te kijken omdat we nu blijkbaar met iemand anders meegingen in plaats van met hem. Onze driver zette ons vervolgens af bij de eerste attractie en wat blijkt: hij was geen guide en zijn Engels is helemaal niet zo goed. We hadden dus helemaal voor niks de andere chauffeur afgewezen en de door onze strot geduwde 'gids' was geen gids. Wij baalden daar persoonlijk wel van, want voor de achtergrondinformatie was het ons deze keer te doen...

We stopten deze dag bij veel tempels en stoepa's in het oude Anuradhapura. Aan het eind van de dag zouden we nog naar een rotstempel bij Mihithale rijden, maar het goot van de regen waardoor dat niet te doen was. Uiteindelijk zijn Jolein, Tim en Brenda nog de volgende ochtend vroeg naar Minithale gegaan, terwijl ik nog ziek op bed lag. Voor toegang tot het oude dorpje betaal je 25 US dollars per persoon om de tempels en stoepa's in te kunnen. Vergeleken met het prijspeil in het land krankzinnig hoog, maar toch wil iedereen het zien. De opbrengst komt overigens niet echt bij de tempels of de lokale bevolking terecht, maar bij de overheid.

Ondanks de vele regen en de hotelissues hebben we wel echt mooie dingen gezien, maar we waren heel blij om de volgende dag in de bus richting Dambulla te zitten.

Donderdag 5 & vrijdag 6 december - Dambulla
Met de bus komen we vanaf Anuradhapura aan in Dambulla, een rit van zo'n 1.5 uur. In plaats van de publieke busjes, worden we dit keer in een bus met airconditioning gepropt (totaal niet nodig want het regent buiten) en wordt ons ook gevraagd om een kaartje te kopen voor onze tassen. Uiteraard betaal je extra voor een bus met airco, dus onze tassen konden genieten van een fijne frisse lucht op hun eigen stoel. Afijn, het kost nog steeds geen drol en onze 4 tassen pasten op 2 stoelen, waardoor we afrekenden voor 6 passagiers.

Eenmaal aangekomen in Dambulla begint de stortregen wat te minderen, en toen we bij de guesthouse kwamen klaarde her zelfs even helemaal op. Het was vroeg in de middag dus we hadden nog tijd genoeg om wat tempels te verkennen. Zo gingen we eerst naar Raya Maha Vihara, een tempel gebouwd in een rots, en vervolgens naar de Golden Temple en een enorme grote gouden boedha. We lopen dit stuk grotendeels tussen de buien door en na een late lunch/vroeg diner kunnen we terug naar de homestay. We zijn nog niet helemaal fit na de voedselvergifting en kunnen de avond mooi gebruiken om even goed uit te rusten.

De volgende ochtend worden we met de tuktuk naar Sigiraya gebracht, waar we de Pidurangala-rots beklimmen waar je een prachtig uitzicht hebt op Lion Rock/Sigiriya. Het grote voordeel van het beklimmen van de Pidurangala rots is de entreeprijs: 500 roepies (2,5 US dollar) ten opzichte van 5000 roepies (25 dollar) per persoon en het uitzicht is even spectaculair.

Na de rotsklim rijden we terug met de tuktuk richting Dambula, waar we nog even stoppen bij een spice garden en we meer informatie krijgen over de verschillende specerijen en voor welke alternatieve geneesmiddelen ze worden gebruikt.

Zaterdag 7 & zondag 8 december - Kandy
Kandy, ook wel de meest vervuilde of meest smerige stad van Sri Lanka genoemd. Als dat zo is, verdient dit land een schoonheidsprijs want wat een chille stad vinden wij Kandy. Kandy ligt in een vallei en is met bergen aan alle kanten omringd, vandaar dat uitstoot er kan blijven hangen, maar bijvoorbeeld ook regenbuien. Daarentegen is de natuur rondom Kandy wonderschoon, en kan Kandy zelf wel de culturele hoofdstad van het land worden genoemd met een hoop kunst, handwerk, prachtige tempels en mooie uitzichten. We sliepen in een hostel aan de rand van de stad, net in de heuvels. De hosteleigenaar is nog maar een paar maanden geleden begonnen met de plek en doet er daarom veel aan om zijn gasten tevreden te houden. Wilde je bier hebben en de voorraad was op? Er werd een tuktuk naar de zwarte markt gestuurd. Eten? Geen probleem, brengen we gewoon naar het balkon. Gratis nekmassage? Komt voor elkaar. Niet bepaald de service die je verwacht van een hostel.

Na de relaxte avond, gingen we de volgende ochtend mee met een supersnelle city tour. Een pakket met 15 onderdelen (waarvan we een onderdeel met olifanten vriendelijk hebben geweigerd) kon binnen één dag af worden gewerkt, met onder andere: lookouts in de stad, een museum over diamantwinning, een houtsnijderij, een aantal mega boedhas, een theeplantage, tempels en een dansshow. Een ontzettend volle dag, waar tussendoor ook nog een lunchbuffet werd gepropt, maar we hebben wel genoten! Zeker van onze driver die levensmoe was. Zijn tuktuk was stuk dus nam hij ons mee met de auto van zijn baas, hij reed alleen nog steeds alsof hij in een tuktuk reed. En dat terwijl het verkeer in Sri Lanka (op bussen en tuktuks na) redelijk normaal rijdt. Hopelijk kan deze vent snel weer in zijn tuktuk, dat past beter bij hem.

We wilden met de trein naar Ella gaan, maar omdat de trein op zondag volgeboekt was, gaan we pas op maandagochtend met de trein en verlengen we ons verblijf in Kandy met een extra nacht. Jolein had nog een leuke hike in gedachte een uurtje van Kandy af, the Knuckles conservation park. Via het hostel regelen we een driver die ons vieren er heen brengt.

Uiteraard komen we op een andere plek terecht door miscommunicatie en alle prijzen die we van te voren af hadden gesproken waren natuurlijk ook veranderd. Na wat onderhandelen met een potentiële guide (die was verplicht) kunnen we - voor een lagere prijs en slechts twee entrance tickets voor ons vier - het park binnen en doen we een hike naar de waterval. Het pad is 2.5 uur stijl omhoog, maar de uitputtingslag was het totaal waard. We werden vergezeld door twee honden uit het dorp (we noemen ze Cookie en Henk) die ons tot het bittere eind hebben gevolgd. Naarmate we dichter bij de waterval kwamen moesten we een stuk omlaag over gladde rotsen, glijpartijen alom. De bloedzuigers in het gebied waren ook erg hardnekkig, en ondanks voorzorgsmaatregelen hadden we toch vervelende beestjes aan ons hangen. De terugweg was een stuk makkelijker, binnen 1.5 uur waren we beneden.

Na de hike brengt de driver ons naar een van de natuurlijke baden in de omgeving, het water wat hier stroomt komt ook van de waterval af. Er ligt een groep locals in de baden en ze gebruiken het gewoon als natuurlijke douche én als wasmachine voor kleding.

We eindigen de dag bij de Temple of the Tooth (Sri Dalada Maligawa), waar onder andere een tand van boedha tentoon wordt gesteld. Of nouja, het kistje waarin een kistje zit waar de tand in zou zitten.

De laatste avond in het hostel drinken we gezellig wat en spreken we met een hoop andere travellers.

Maandag 9 december - Trein van Kandy naar Ella
Vandaag pakken we de trein van Kandy naar Ella, wat bekend staat als een van de mooiste treinritten ter wereld... en we werden niet teleurgesteld! We zien onderweg prachtige uitzichten, hangen uit de trein en genieten vooral. De zeven uur die deze treinrit duurt, zijn zo omgevlogen.

We hadden van te voren een zitplaats in de tweede klasse gereserveerd zodat we rond konden lopen en onze bagage neer konden leggen zonder onze plaats in de trein te verliezen.

Aangekomen in Ella checken we in bij Ella White Elephant, een prachtig hotel op de heuvel naast het dorpje. De komende dagen gaan wij de omgeving hier goed verkennen.

Dinsdag 10 t/m donderdag 12 december - Ella
Begonnen we bij de treinrit van Kandy naar Ella dit land écht tof te vinden, inmiddels zijn we stapelverliefd op Sri Lanka. Ongelofelijk mooi hoe dit land is, met als nieuw toppunt de omgeving van Ella.

In de ochtend huren we scooters en rijden we richting Ella Rock. Na een wandeling van zo'n 1.5 uur omhoog, langs het treinspoor, door theeplantages en bossen komen we bij een gigantisch mooi uitzicht. We hebben geluk want het is nog mooi weer in de ochtend. Pas net nadat we beneden kwamen begon het hard te regenen, we waren net op tijd om te schuilen onder het genot van een lekker drankje.

In de middag rijden we door de stortregens verder richting een waterval aan de weg. De weg zit vol haarspeldbochten - met wegwerkzaamheden op die plekken - en is spekglad. Op sommige plekken zie je dat er landverschuivingen zijn geweest die over de weg zijn gekomen. Als klap op de vuurpijl staat er een mooi bordje aan het begin van de weg: dangerous during rain or during night time. Gelukkig kunnen we vooral genieten van de mooie uitzichten en de wolken met regen die de berg oprollen.

We sluiten de dag af bij de 9 Arch Bridge, waar rond een uur of 4 de trein overheen komt denderen en dat shot wil iedereen maken. Een drankje en snack erna bij 89 Acors maakt de geslaagde, maar zeiknatte dag af.

Later die avond gaan we uiteten bij een van de vele leuke restaurantjes in het dorpje Ella, genaamd Chill. Het mooie is dat hier wat westers eten op het menu staat, voor de afwisseling maken we daar mooi gebruik van.

Op woensdag gaan we weer een dagje op pad met de scooters. We staan op om 5.15 om vervolgens om 6.00 weg te kunnen rijden in de hoop het beste weer mee te krijgen.

Na een prachtige en prima berijdbare weg, arriveren we aan de voet van de berg die we op moeten. Vanaf hier worden de wegen een beetje twijfelachtig, maar de scooters kunnen t redelijk aan. In plaats van onder de bewolking door, rijden we nu door de bewolking heen en af en toe worden we getrakteerd op een fikse regenbui. Eenmaal boven aangekomen valt het allemaal mee, en rijden we door de Horton Plains het nationale park in. Om het park in te kunnen moesten we voor 4 personen 13.400 roepies aftikken, ongeveer 70 euro.

Met een hike van zo'n 9 kilometer zouden we langs de Bakers Falls, Worlds End en Mini Worlds End. Omdat er wel bewolking hangt zijn we bang dat we bij Worlds End weinig te zien zouden krijgen van het beloofde prachtige uitzicht, en inderdaad: onze vrees kwam uit. Eenmaal aangekomen bij Worlds End hadden we zo'n 10 seconden zicht naar beneden voordat het dal volledig dichttrok en we tegen wolken aankeken.

We hadden op de planning staan om nog wat watervallen te bezoeken na Worlds End, en vonden een route om vanaf daar er heen te gaan door de bergen in plaats van omrijden over de grote weg. We rijden een stuk naar beneden en nemen ergens op de berg een afslag (bij de 5e boom rechts, dat niveau) en kwamen op een grindpad terecht waar Jolein en ik al snel heuvel op onderuit schuiven. De losse, dikke laag grind hadden we niet zien aankomen. Nog voorzichtiger dan eerst blijven we Google Maps volgen, en de paden worden steeds bedenkelijker. Op een gegeven moment bestaan de paden vooral uit modder, grote stenen, kleine stenen, diepe kuilen en heel af en toe een klein stukje asfalt of een betonnen plaat. We hobbelen flink wat af...

Op een gegeven moment moeten we een steil stuk naar beneden en voor we het doorhebben kunnen we niet meer terug: we moeten deze weg uitrijden, want omhoog door de modder gaat de scooter niet aankunnen. We hebben geen idee meer waar we zijn omdat Google Maps ons door het gras wilde sturen, waar wij besloten dat het slimmer was het pad te blijven volgen. Inmiddels is de regen opgehouden en trekt de lucht open, en onderweg komen we wat locals (waaronder creeps) tegen die ons duidelijk maken dat we het pad wel uit kunnen rijden, maar het wel behoorlijk gevaarlijk is. We werden tegemoet gereden door een groep locals op crossmotoren die ook zichtbaar moeite hadden met het pad. We moesten nog zo'n 7 km door begrepen we, dus we waren inmiddels over de helft. Jolein moet meerdere keren van de scooter afstappen zodat Matthijs de scooter heuvel op kon knallen. Het was werkelijk een wonder dat we niet meer zijn gevallen en dat de scooter geen schade had.

Uiteindelijk worden we rijkelijk beloond: de gigantisch mooie uitzichten zijn geweldig. We komen langs verschillende watervallen, en op een gegeven moment moeten we zelfs door een stroomversnelling rijden om de weg te kunnen vervolgen. Vanaf daar wordt de weg overigens normaler, we komen op de normale aanrijdroute terecht voor de grote waterval, maar dan vanaf de andere kant: de weg die voor toeristen wel normaal berijdbaar is. De gigantische waterval waar we langskomen is overigens ongelofelijk indrukwekkend. Uiteindelijk was het dus allemaal de moeite waard!

We komen na de waterval gelukkig weer snel op de hoofdweg uit en crossen terug naar huis, nog zo'n 1.5 uur waarvan we het grootste gedeelte vlak voor het invallen van de avond kunnen rijden, wederom met prachtige uitzichten. Uiteindelijk rijden we het laatste stuk nog in het donker richting Ella, waar we wederom het waarschuwingsbord te zien krijgen dat we beter niet met regen of in het donker op deze weg kunnen rijden. Oeps 😂.

De volgende ochtend doen we wat rustiger aan en laten we de scooter staan. Met de benenwagen gaan we vanaf het hotel richting Little Adams Peak, met wederom prachtige uitzichten over de bergen en Ella. Dit uitzichtpunt ligt precies tegenover Ella Rock, waar we eergisteren waren. De zon scheen weer vandaag en dat was meer dan welkom!

Vrijdag 13 december - Yala Nationaal Park
Vandaag gingen we op safari in het Yala Nationaal Park, met als voornaamste dieren om te spotten: de zeldzame luipaard (er leven er ongeveer 35 in het park) en de Sri Lankaanse olifant. We zijn vandaag ongelofelijk verwend want we hebben 4 luipaarden, 4 olifanten en een hoop andere dieren (zoals krokodillen) gespot.

De safari was top geregeld, we werden om half 5 's ochtends opgehaald en stonden als een van de eerste jeeps in de rij voor de ingang van het park wat om 6.00 open ging. Binnen een uur hadden we de eerste luipaard al gespot, nadat onze chauffeur een tip kreeg en er als een gek heen reed. Hij wurmde zich behendig door alle wachtende jeeps en kregen de luipaard al te zien voordat hij wegsprong. De rest van de dag hebben we weinig last gehad van de vele jeeps in het park, we reden voor het grootste deel alleen rond. Omdat we een full day tour hadden, werd het tegen het eind van de ochtend al een stuk rustiger in het park en konden we fijn dieren spotten.

Zaterdag 14 december t/m dinsdag 17 december - Zuidkust Sri Lanka
Onze laatste dagen in Sri Lanka en gelijk de laatste dagen van onze wereldreis. We hebben het relaxte deel van Sri Lanka voor het laatst bewaard, we reizen de zuidkust af. Hier zijn relatief minder dingen te zien, dus houden we het op relaxen, uitrusten aan het strand of zwembad en lekker eten. Een beetje vakantie aan het eind van onze reis 😂.

De eerste dag reizen we van Tissa richting Mirissa, een leuk kustplaatsje waar we vooral aan het strand hangen bij verschillende beach bars. Het hotel waar we zaten viel ontzettend tegen, maar voor de prijs van 5 euro per nacht klagen we niet. Soms heb je geluk voor die prijs en soms heb je pech. Het strandleven bij Mirissa daarentegen is een stuk beter. 's Ochtends nemen we nog een kijkje bij Coconut Hill, van waar je een leuk uitzicht hebt over de stranden en de oceaan.

Hierna reizen we richting Unawatuna, waar de planning vooral hetzelfde is. Het stikt hier van de Russen, zo zien we ook in ons hotel. Alle briefjes en instructies zijn ook vertaald in het Russisch. De volgende ochtend nemen we een kijkje bij het dorpje Galle, waar de Nederlanders een belangrijke rol in de geschiedenis hebben gespeeld door forten en kanalen aan te leggen in de tijd dat Sri Lanka een Nederlandse kolonie was. Veel hiervan is nog te zien, wat leuk is om te bezoeken.

Vanuit Unawatuna reizen we door naar Hikkaduwa, waar we een wat luxer hotel hebben met zwembad. We besluiten gelijk een extra nachtje te blijven en de volgende dag te duiken. Het duiken was geen onverdeeld succes, met name omdat de duikschool iemand met ons meestuurde die eigenlijk niet mee had gemogen op die diepte. De meid kreeg een paniekaanval en we hebben de hele duik niks kunnen zien of doen behalve afwachten. Na wat geklaag was de tweede duik wel een stuk beter. Koraal is er amper meer te zien in dit deel van Sri Lanka, met name door de tsunami is veel verwoest. Er waren wel wat leuke vissen te zien en we konden door wat grotten zwemmen (wat we eigenlijk ook niet mogen met onze advanced brevet).

Na twee dagen Unawatuna reizen we op onze laatste volle dag met de trein door naar Colombo.

Woensdag 18 december - Colombo
De laatste dag van onze reis, en we proppen ons in een overvolle trein richting Colombo, de grootste stad van Sri Lanka. Jolein had weliswaar een bescheiden lijstje met dingen die ze wilde zien in de stad, maar allemaal hadden we niet zo'n zin om vandaag een poot uit te steken. Zeker na de treinreis, waar we met volle bepakking in een vol bepakte trein drie uur lang konden staan. We moeten eerlijk toegeven dat we er ook eigenlijk geen zin meer in hebben, Sri Lanka heeft ons al behoorlijk verzadigd en het niet zo bijzondere Colombo zou daar weinig meer aan kunnen veranderen. Tim & Brenda hebben gisteren een eerste duik geprobeerd en kwamen daar niet helemaal fit vanaf, zij brachten dus een bezoek aan de dokter terwijl wij de laatste souvenirtjes insloegen en Matthijs even naar de kapper gaat voor de laatste goedkope knipbeurt. Vanavond nemen we afscheid van Tim en Brenda, zij gaan hun reis voortzetten naar Vietnam en hopelijk Australië.

De reis zit er op. Vinden we het jammer? Eigenlijk wel ontzettend, want we hadden graag nog even door willen reizen en meer landen willen ontdekken. Maar aan de andere kant vinden we het wel ontzettend leuk om iedereen de komende dagen weer te zien.

Tot snel!

Fotoalbum Sri Lanka - PolarSteps