#15 De Eastcoast van Queensland

G'day,

Eind juli hebben we de laatste blog geplaatst, we waren toen net de staat Queensland ingereden, waarvan we de komende weken daarop de oostkust zullen volgen tot aan Cairns. Bij deze route komen we langs de toeristische hotspots van Australië, waaronder het Great Barrier Reef (wat ter hoogte van Bundaberg begint en zich uitstrekt tot het noordoostelijke punt van Australië), Fraser Island, de Whitsundays en het Daintree Rainforest. Maar de eerste dagen zullen we langs de Gold Coast, Brisbane en de Sunshine Coast rijden. We houden vooral de Highway 1 aan, wat het eerste deel de Pacific Highway wordt genoemd en vervolgens tot aan Cairns de Bruce Highway. Toch proberen we zo weinig mogelijk op de Highway zelf te rijden en met verschillende omweggetjes richting de kust of juist richting het binnenland te blijven rijden.

De noordelijke helft van Queensland heeft een tropisch klimaat, met savanne-landschappen en rondom Cairns tropische regenwouden. In de zomer (onze winter) is het hier regenseizoen, en met een ontzettend hoge luchtvochtigheid drukkend warm. In dit seizoen komen tropische cyclonen en zware regenbuien voor, waardoor gebieden en wegen kunnen overstromen en het rondreizen een stuk minder aangenaam is. Na de moessonregens wordt het tussen april en oktober meer aangenaam weer, het droge(re) winterseizoen. De kans op mooie zonnige periodes is een stuk groter, de luchtvochtigheid is lager en zeker midden in de winter (juni, juli en augustus) is de temperatuur tussen de 20 en 30 graden erg aangenaam.

Hoewel de zee en verschillende meertjes en creeks er aantrekkelijk uitzien om in te zwemmen, wordt het steeds moeilijker om zwemspots te vinden in het noordelijke deel van Queensland. Langs de kust komen marine stingers voor, met name in de zomerperiode, waardoor zwemmen zonder een beschermend wetsuit sterk wordt afgeraden. Op elk strand vind je ook een fles met azijn, wat je over de wond moet laten stromen na een steek van een stingray, om vervolgens zo snel mogelijk medische hulp te zoeken. Vanaf de hoogte van Mackay komen er ook krokodillen voor in verschillende zoete waters, en vanaf ongeveer Townsville komen zoutwaterkrokodillen voor in de zee. Het leven wordt een stuk avontuurlijker op deze manier!

Gelukkig bezoeken wij dit deel van Australië in een goed seizoen, met aangenaam weer en een lager risico op vervelende dieren om ons heen.

Je kunt de foto's die bij deze blog horen trouwens hier bekijken. Verder kun je ook onze PolarSteps volgen, hier posten we met wat meer regelmaat een foto en een kleine update op.

Donderdag 1 augustus - Gold Coast
Gisteravond arriveren we bij een kennis van Jolein, wat betekent: eventjes niet slapen in een campervan! We slapen 2 nachten in een gastenkamer in Robina, een wijk in de Gold Coast. Vandaag verkennen we de omgeving van de Gold Coast, we rijden een route langs het lange strand en stoppen onderweg bij de Q1 tower, het hoogste gebouw van Gold Coast, waar van je vanaf het SkyPoint een mooi uitzicht hebt over de oceaan en de regio. De Gold Coast is een walhalla voor toeristen, maar er zijn weinig backpackers te bekennen. Vooral Australiërs en welgestelde Aziaten houden van de uit de grond gestampte 'voorstad' van Brisbane. Het stikt er van de resorts en restaurants en de wijken er omheen zijn er voor het 'rustige wonen' aan de kust. Veel backpackers slaan deze omgeving dan ook over, en de Gold Coast zelf, met uitgaanscentrum Surfers Paradise, is niet erg interessant.

Aan het eind van de middag rijden we door naar The Spit, een landtong dat uitsteekt in zee aan het einde van de Gold Coast. Hier zien we dolfijntjes in de haven zwemmen. Na een kleine versnapering rijden we terug naar SkyPoint, van waar we de ondergaande zon in de heuvels bekijken.

Een rustig dagje voor ons, ideaal om even de was te doen en de blog bij te houden en op te laden voor het vervolg van de reis.

Vrijdag 2 augustus - Mount Tamborine
We verlaten de Gold Coast en trekken het achterland in voor een bliksembezoek aan Mount Tamborine NP. Het nationaal park is opgedeeld in twee stukken. We lopen eerst een korte wandeling naar de Cameron Falls in de Knoll-section van het NP. Daarna gaan we naar de Cedar Creek falls & rockpools. Omdat er hier in her verleden veel ongelukken zijn gebeurd, hebben ze met hekken de paden afgebakend en kun je maar naar 3 van de vele rockpools lopen. Een enkeling waagde het er op in het ijskoude water te zwemmen.

Zaterdag 3 augustus - Brisbane
Vandaag hebben we een dagje Brisbane op de planning staan! Vanuit Beenleigh, op een parkeerplaats ruim 45 minuten van de stad, rijden we naar een van de voorstadjes voor een ontbijt. We ontmoeten daar Dave (bijnaam: Flat White Dave, naar de koffie die hij altijd bestelt), een van onze vaste gasten bij Barzura, die vakantie aan het vieren is in de streek.

Vervolgens rijden we naar East Brisbane, waar we de camper kunnen parkeren bij een andere kennis van Jolein uit Bali. We wandelen vanuit daar naar Kangaroo Point, waar je uitzicht hebt over Brizzy. Vanuit daar pakken we de gratis (!) ferry richting het centrum: een leuke river cruise en vervoer in één. In de middag slenteren we door het stadje langs verschillende gebouwen en andere bezienswaardigheden. Wat ons gelijk opvalt is dat veel winkels dicht zijn op zaterdagmiddag zodra je van de hoofdstraten afgaat.

Na een middagje slenteren lopen we over de brug naar South Brisbane, het uitgaansgebied van de stad. Hier is een hoop meer te beleven, en we belanden al gelijk op een food festival op de South Bank. We besluiten er een 'cheat day' van te maken en wat meer uit te geven dan gepland. Maar hey, je bent maar één keer in Bris Vegas.

Na wat versnaperingen en een lekkere wafel lopen we de South Bank af naar de ferry, die 's avonds ook nog gewoon vaart. Onderweg komen we langs een 'man made beach' langs de rivier, het moet hier lekker vertoeven zijn op warmere dagen. We sluiten de dag af met de kennis van Jolein onder genot van een lekkere glas wijn op het balkon.

Zondag 4 augustus - Glass House Mountains, Sunshine Coast & Blackall Range
We beginnen de dag met uitzicht over Brisbane vanaf Mount Coot-tha. Vanuit Bris Vegas rijden we door naar de Glass House Mountains, die uitsteken boven het relatief vlakke landschap. Ze zijn ontstaan door het vulkanisme wat in de regio heeft plaatsgevonden.

We rijden vanuit de Glass House Mountains over toeristische routes door naar de Sunshine Coast, de derde grote stad aan de zuidoostkust van Queensland. Na een korte stop langs het strand rijden we richting het achterland van de Sunshine Coast, over de Blackall Range Tourist Drive. Deze leuke route bracht ons door mooie heuvel/bergachtige weggetjes, door schattige dorpjes (die zien we niet zoveel in Australië!) en mooie vergezichten. Dat alles bij een ondergaande zon. Om de gratis campground bij Obi Obi Creek te bereiken moeten we nog een stuk over een slingerachtige en stijle gravel road rijden, maar onze camper Berry kan het allemaal aan. Al moesten we wel even zweten toen de weg naast onze weg de 'Suicide Road' heette...

Maandag 5 augustus - Noosaville
Vanuit de kampeerplaats rijden we 's ochtends richting Noosa, een paradijselijke badplaats tussen nationale parken en stranden. We brengen hier de ochtend door, wandelen langs het strand en door het plaatsje en genieten van het uitzicht bij de Lagoona lookout.

Vanuit Noosa rijden we een mooie route landinwaarts richting de Cooloola Coast, waar de plaatsen Tin Can Bay en Rainbow Beach liggen. Morgen gaan we vanuit Rainbow Beach naar Fraser Island, dus vandaag brengen we nog een bezoekje aan Tin Can Bay. Daar valt alleen weinig te beleven... De komende 2 nachten kamperen we bij een rest area, gratis ter beschikking gesteld door de Ross Creek store.

Dinsdag 6 augustus - Fraser Island
Op dinsdagochtend vroeg op, want vanuit de campground moeten we een klein uurtje rijden richting Rainbow Beach om mee te gaan met een dagtour over Fraser Island. Eigenlijk raad iedereen je aan een meerdaagse tour te doen over dit bijzondere eiland, maar omdat er nog genoeg dingen in het verschiet zitten voor ons kiezen we er voor om in één dag in sneltreinvaart alle hotspots van het eiland mee te krijgen. We gaan met Fraser Explorer Tours, die een vrachtwagen/buscombinatie heeft omgebouwd tot een gigantische 4WD, en met gemak al het verkeer op de zanderige wegen van het eiland voorbij rijdt.

Fraser Island is bijzonder, omdat het 's werelds grootste zandeiland is. Daarnaast bestaat het voor een groot gedeelte uit subtropisch regenwoud, wat allemaal groeit in zand. Er zijn ook nog een groot aantal zoetwatermeren te vinden, waarvan enkelen op de hogere punten van het eiland. De gids omschreef het als een soort oase, maar dan op een groot eiland. Het eiland is daarnaast het leefgebied van zo'n 200 dingo's, een verwilderde hond (niet aaibaar). De 300 mensen die permanent op het eiland wonen worden goed beschermd door dingo-hekken om de nederzettingen.

Omdat het laagtij is aan het begin en eind van de dag kan de bus voor een groot deel over het strand rijden in plaats van de hobbelige binnendoorweg. Later merken we hoeveel prettiger dat voor ons is. Bij de tour zit morning tea en een lunchbuffet inbegrepen, wat wij absoluut niet erg vonden.

De eerste stop is bij Lake Mackenzie, een groot zoetwatermeer waar je goed in kan zwemmen. Na de zwemstop neemt de bus ons over de hobbelige wegen verder het regenwoud in en we maken een stop rond Central Station: het vroegere kamp waarvanuit de houtindustrie geregeld werd. Het hout van dit eiland is van goede kwaliteit, maar mag tegenwoordig niet meer worden gekapt omdat het gebied Unesco beschermd is.

Na de lunch rijden we verder over het strand door richting de Pinnacles, een bijzondere zandsteenrotsformatie. Onderweg spotten we nog dingo's op het strand en walvissen in de zee. Op de weg terug richting de ferry stoppen we bij een oud gestrand schip, de SS Maheno. Als laatste stoppen we bij Eli Creek, een snelstromend kreekje van zoet water dat uitmond aan het strand. Je kan met de boardwalk een stuk het regenwoud inlopen en teruglopen door het kreekje. Sommige mensen deden het liever op een zwemband en stroomden terug naar het strand.

Op de terugweg, vlak voor de ferry, komen we nog een dode schildpad tegen op het strand, omringd door 2 dingo's die er wel een lekker maaltje in zien.

7 & 8 augustus - op weg van Hervey Bay naar Mackay
Vanuit de campground bij Ross Creek vertrekken we op woensdagochtend in de richting van Hervey Bay, met onderweg een douchestop Maryborough (ook dat moet gebeuren). We merken dat de ritten nu een stuk langer beginnen te worden tussen de bezienswaardigheden, onderweg is er ook steeds minder om voor te stoppen.

In Hervey Bay genieten we van een lekkere lunch (en beseffen we ons dat de hand toch wat meer op de knip moet!) en zijn we bezig met het plannen van de komende dagen. We kunnen er voor kiezen om in sneltreinvaart richting Airlie Beach te rijden om daar met een tour mee te gaan richting de Whitsundays, of de tour een paar dagen uit te stellen en een grote detour te maken door het binnenland. De beslissing wordt even uitgesteld, maar we rijden in ieder geval al in sneltreinvaart door richting Rockhampton, waar we alsnog kunnen kiezen om het binnenland in te gaan.

Het weer slaat om en we komen in fikse regenbuien terecht. Een ideale dag om een flinke afstand af te leggen dus! Na een korte boodschappenstop in Bundaberg (we hebben verder niks te zoeken tussen al de farmers daar 😋) rijden we door naar een rest area vlak onder Gladstone, waar het vol staat met campers en caravans.

De volgende dag is het alweer een stuk zonniger, en met 28 graden zelfs erg warm. Ondertussen is de keus gemaakt om op zaterdag mee te gaan met een tour, waardoor we binnen 2 dagen nog ruim 650 kilometer af moeten leggen. Gisteren hebben we al 400 kilometer afgelegd, dat zijn toch flinke dagen in de auto. Gelukkig wisten we van te voren dat dit stuk flink doortrekken was, omdat er weinig is om voor te stoppen.

We zien de landschappen veranderen van bosgebieden naar akkers met suikerriet, naar steppe en savanne-achtige landschappen. De wegen worden steeds rechter en daarmee ook steeds saaier. Vermoeidheid is een van de grootste oorzaken van ongelukken hier, en dat zien we ook terug aan de vele - bijna lachwekkende - verkeersborden hier met waarschuwingen om op tijd te rusten. Elke kilometer staat er wel een bord met 'Survive the drive!' en informatie over de de volgende rest areas. Verder zijn we al 'Rest or R.I.P.', trivia-spellen (op verkeersborden!) en borden als 'Still a long wat to go, kids' tegengekomen.

We overnachten in Ilbilbie op een rest area aan de Highway, met nog ongeveer 175 kilometer te gaan.

Vrijdag 9 augustus - Mackay
Onze waterpomp heeft kuren en dus rijden we langs een garage in Mackay die gespecialiseerd is in caravans en campervans. We hebben gelijk het goede bedrijf te pakken en kunnen de switch van onze elektrische waterpomp vervangen. Wel zo fijn dat de waterpomp niet meer uit zichzelf aan en uit schiet op willekeurige momenten!

Vanaf Mackay rijden we door langs de kust. We stoppen in Port Mackay, Shoal Point en Cape Hillsborough om van het uitzicht te genieten. Bij Cape Hillsborough doen we ook een wandeling door de mangroves en steken we even onze tenen in de zee: wat een lekker warm water! Buiten is het ook lekker, met een graad of 28 is het een hele aangename winterdag.

We rijden door tot aan Bloomsbury om te overnachten. Morgenochtend rijden we door naar Airlie Beach om vanaf daar een boottour te maken langs de Whitsundays. Twee nachten op een relaxboot, we verwennen onszelf maar even!

Zaterdag 10 augustus t/m maandag 12 augustus - The Whitsunday's
Op zaterdagochtend arriveren we in Airlie Beach om 's middags mee te kunnen met een meerdaagse boottour langs de Whitsundays. Waarschijnlijk is dit, naast de uitgaven voor de camper, het duurste wat we tot nu toe hebben gedaan, maar het was het uiteraard volledig waard.

Op de eerste dag kom je rond 1 uur aan op de boot en vaar je richting de eilanden. Onderweg spotten we walvissen en zitten we op het voordek, lekker in de zon. (Heerlijk zo'n winter!) Uiteindelijk stoppen we om te snorkelen. We hebben een Go Pro en dus kunnen we tot 10 meter diep foto's maken onder water. We zwemmen langs koraal en gekke tropische vissen die leven in dit warme water. Hoewel we wel verschillende kleuren koraal zien, zien we dat het op sommige plekken toch is aangetast, bijvoorbeeld omdat toeristen er op zijn gaan staan, of sommige stukken zijn grijs aangeslagen. In de Great Barrier Reef zijn heel veel wisselende plekken te vinden qua kwaliteit van het koraal, waar we ook verschillende verhalen over horen, en nu we het zelf zien dringt het ook door hoe kwetsbaar het koraal is. We zijn heel benieuwd wat we op andere plekken aantreffen, voor nu hebben we redelijk geluk.

's Avonds krijgen we een lekkere maaltijd voorgeschoteld en kunnen we relaxen met de andere mensen op de boot. Van de 18 plekken zijn er maar 9 gevuld, waaronder 3 stellen, waardoor we een leuke, kleine groep hebben op de boot. Op de boot worden blue lights aangezet wat zeeleven moet aantrekken. Op een gegeven moment vist de kapitein een inktvis uit het water om aan ons te laten zien.

De volgende dag brengen we de ochtend door op Whitehaven Beach. Het ziet er uit als een paradijs, maar er waait een frisse wind over het strand. 's Middags varen we verder naar 2 verschillende snorkelpekken: op de ene plek snorkelden we langs koraal en kwamen we zelfs een schildpad tegen, op de andere plek zwommen we tussen een school kleinere vissen en een paar blue gropers (gigantische vissen). Die avond wordt de hot tub op het frontdeck gevuld en kunnen we heerlijk onder genot van een drankje bubbelen en praten met de rest van de groep.

De volgende ochtend voor we vertrekken wagen er een paar zich op paddle boards om door de baai te suppen. Vervolgens varen we relaxed terug naar Airlie Beach. Voldaan na 3 toffe dagen!

's Avonds na terugkomst in Airlie Beach hebben we onder genot van een biertje teruggeken op de afgelopen dagen samen met het andere Nederlandse stel wat ook op de boot was, Maud en Nick.

13 & 14 augustus - Townsville
Nadat we weer helemaal zijn opgeladen in Airlie Beach, rijden we laat in de ochtend weg van de camping en stoppen we onderweg bij de Cedar Creek Falls. Lang hoefden we er niet te blijven, want de waterval was drooggevallen. In het natte seizoen moet het er vast wel indrukwekkend uitzien...

We rijden door richting Townsville, zo'n 250 kilometer, en stoppen in Bowen voor een kop koffie aan Horse Shoe Beach. We kunnen het slechter treffen...

Na een flinke rit komen we dinsdagmiddag laat aan in Townsville, waar we bij een truckstop kunnen verblijven. Een half jaar geleden was Townsville veel in het nieuws vanwege de overstromingen die er plaatsvonden in het heftige regenseizoen. We hadden verwacht er wel het een en ander van te merken, maar dat is amper het geval. Alle troep in en rond de stad is inmiddels opgeruimd door vrijwilligers, en slechts op enkele plaatsen kun je nog de directe gevolgen herkennen, zoals bij de truckstop: de shop van het pompstation functioneert nu vanuit een tijdelijke zeecontainer omdat het hoofdgebouw wordt gerenoveerd. In Townsville zouden we nog een kennis ontmoeten, maar het was een beetje onduidelijk voor ons hoe en wanneer, we besloten het een beetje op z'n beloop te laten en het lekker rustig aan te doen.

Op woensdagochtend zijn we eerst een klein stukje teruggereden richting Alligator Creek. De naam bleek te kloppen, in deze creek leefden wel alligators, maar kleine rivieralligators die in principe mensen met rust laten. Er kon dus in gezwommen worden!

Hierna reden we richting Townsville, waar we vanaf Castle Hill een goed uitzicht over de stad hadden. 's Middags hebben we wat rondgeslenterd langs The Strand en door het centrum, waarna we een rustig middagje tegemoet gingen op een campground in de stad.

Donderdag 15 augustus - Magnetic Island
Het derde paradijselijke eiland wat we in een korte tijd aandoen. Vanaf Townsville ligt dit eiland duidelijk voor de kust te schitteren en het trekt je aan als een ware magneet. Op donderdagochtend pakken we dus al vroeg de ferry richting het eiland om op verkenning uit te gaan.

Hoewel de ferry redelijk duur is (zelfs zonder auto al 34 dollar per persoon!), is het eiland redelijk klein en is er een goede buslijn waardoor je verder weinig kosten hoeft te maken om de rest van het eiland te ontdekken. We nemen dan ook de bus tot aan het 'verre noorden' van het eiland, een ritje van een kleine 8 kilometer, naar Horseshoe Bay.

Vanaf Horseshoe Bay kun je langs de oostelijke kustlijn naar beneden lopen door bossen en mooie rotspartijen. Onderweg zijn er een hoop koala's te spotten. We lopen eerst richting Balding Beach, waarvoor je een kilometer vanaf het hoofdpad moet lopen om te bereiken. Het is het meest afgelegen maar ook gelijk het mooiste strand. Omdat het zo afgelegen ligt en er een hoop rotsen omheen liggen wordt dit strand vooral gebruikt door nudisten en selfiejagers (wat een prachtige combinatie is! 😂). Uiteraard stoppen wij bij de verschillende baaien om een duik te nemen, want het was goed warm vandaag!

We lopen door naar Radical Bay, Florence Bay en Arthur Bay waarna we richting The Forts lopen. De forts is, zoals de naam al voorspelt, een oud verdedigingsfort, verborgen tussen de rotsen in de bossen, op een hoge heuvel van het eiland. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over de rest van het eiland en de Koraalzee.

Vanaf The Forts lopen we terug richting de bushalte, maar we komen er achter dat tussen half 3 en 4 geen enkele bus rijdt, hoewel de frequentie de rest van de dag redelijk goed is. We besluiten dus 3 kilometer door de bossen te lopen richting het volgende plaatsje, in plaats van lang op de bus te wachten. We hadden 40 minuten om de bus in het volgende plaatsje te halen en gelukkig waren we ruim op tijd. Inmiddels hadden we al ruim 12 kilometer gelopen vandaag, dus we waren blij dat we even konden zitten.

We pakten de bus richting het zuiden van het eiland om daar nog even rond te snuffelen, naar Townsville te kijken en een biertje te drinken. Het weer sloeg een beetje om en van heet en zonnig werd het ineens bewolkt en winderig. Tegen het vallen van de avond pakten we weer de bus richting de ferry naar Townsville.

's Avonds afgesproken met een meid die we kenden uit Sydney, ze studeert in Townsville op het moment.

Vrijdag 16 augustus - Townsville
Het is vrijdag en we hangen al 3 dagen rond in Townsville, wat lang voor ons doen is. 's Morgens geven we de camper een goede opruimbeurt (we hebben ineens maar de helft van de ruimte nodig zónder iets weg te doen) en na een picniclunch bij het strand van Pallandra, een kleine 10 km boven Townsville, rijden we door richting het noorden.

Na Townsville overnachten we in Toomulla, waar een campground naast een riviertje zit. Hier proberen we krokodillen te spotten maar aan ons laten ze helaas nog niet zien.

Zaterdag 17 augustus - Crystal Creek
De volgende ochtend rijden we verder richting Crystal Creek, waar je op verschillende plekken kunt zwemmen. Het is al vroeg goed warm, dus die verkoeling kunnen we goed gebruiken. We besluiten eerst naar de verste zwemplek te rijden, waar rockslides en kleine watervallen zijn. We blijken de juiste keuze te hebben gemaakt want we hebben het rijk voor ons alleen! We kunnen ons een uur vermaken als kleine kinderen voordat de eerste mensen komen.

Het grote meer vonden we vervolgens een stuk minder schattig en minder leuk (geen glijbaan...), waardoor we alleen even van het uitzicht genieten voor we onze weg vervolgen.

18 tot en met 20 augustus - De tropen, Cape Tribulation & Daintree Rainforest
We zetten de weg verder in richting Cairns. Vanaf Townsville omhoog verandert de omgeving geleidelijk, iets meer bebossing en minder droog, maar nadat we Ingham passeren rijden we duidelijk door tropische regenwoud. Het is best grappig dat de tropische wouden eigenlijk alleen in de noordoosthoek rondom Cairns, vlak langs de kust groeien. Het grootste deel van de noordkust is vooral savanne. Toch is dit kleine deel van Australië een van de populairste vakantiebestemming, vooral vanwege het Great Barrier Reef en het Daintree Rainforest, het oudste regenwoud ter wereld, ten noorden van Cairns.

We rijden langs de kust naar boven en komen onder andere langs Mission Beach, een van de unieke plekken waar het regenwoud en het koraalrif vlak naast elkaar groeien.

We slapen die avond op een gratis campground, zo'n 60 km van Cairns, nabij de Josephine Falls. De volgende ochtend nemen we eerst een kijkje bij de watervallen voordat we verder rijden richting het noorden.

Aangekomen in Cairns op zondagochtend gaan we ons eerst oriënteren in het Visitor Centre op wat we willen doen en hoe. We hadden wel een globaal idee (duiken in het GBR en de regenwouden bezoeken), maar het moest nog even uitgewerkt worden. De knopen werden doorgehakt en we boeken een duiktrip richting het outer reef voor 3 dagen en 2 nachten. Het grote voordeel is dat we de eerste anderhalve dag beiden onze advanced-duikbevret konden halen en het tweede deel wat tijd hebben om zelf op verkenning te gaan.

De duiktrip vertrekt op woensdag, dus we hebben nog even de tijd om de omgeving te verkennen. We springen in de auto en rijden verder omhoog richting het noorden, naar Cape Tribulation, om daar voor het vallen van de avond op een camping aan kunnen komen. Vanaf daar zouden we de weg terug naar beneden inzetten richting Cairns en bij de verschillende mooie plekjes stoppen. Onderweg naar Cape Tribulation wordt het rijden alleen onderbroken door de ferry over de Daintree Rivier en door een casuarius (cassowary, een bijzonder grote vleugelloze vogel, die leeft in de Australische regenwouden) die de weg oversteekt met 2 kuikens. We hebben ontzettend veel geluk dat we er eentje tegenkomen, want deze schuwe dieren leven alleen in dit deel van Australië en zijn een bedreigde soort. Gelukkig zagen we het dier van grote afstand op de weg lopen, waardoor we niet verplicht de groot uitgevallen kip op de barbecue hoefden te gooien bij een aanrijding. 😂

We verblijven in het kleine plaatsje Cape Tribulation, aan het einde van de asfaltweg door het regenwoud, de noordelijkste bestemming die we op Cape York (noordoostelijke punt van Australië) aan gaan doen. We kunnen iets westelijker nog een andere asfaltweg nemen richting Cooktown en zelfs nog noordelijker uitkomen, maar we besluiten onze camper Berry deze kilometers te besparen. De camping waar we op verblijven is volledig in de regenwoud-sferen en we parkeren onze camper in een kleine opening tussen een hoop bomen.

De volgende ochtend staan we om 6 uur op om de zonsopgang te kunnen bewonderen vanaf het strand. In eerste instantie zitten we tegen een wolkenlucht aan te kijken, maar uiteindelijk breken de vroege zonnestralen toch door het wolkendek heen. Een prachtig gezicht!

Vanaf Cape Trib rijden we langs de verschillende prachtige stranden en uitzichtpunten naar beneden. Onderweg stoppen we bij een 'tropische ijssalon', die zelf tropische vruchten laten groeien en daarvan aparte ijssmaken maken. Bij Cow Bay stoppen we nog om een korte hike door het regenwoud te maken, wat nog een redelijk uitdagende wandeling bleek. Na een volle dag en mooie uitzichten, nemen we weer de ferry over de Daintree rivier en kamperen we in het plaatsje Daintree village.

We rijden op dinsdagochtend verder, waar we eerst stoppen bij Mossman, om vanuit daar de Mossman Gorge te verkennen. Vlak voor het natuurgebied leeft nog een aborigonal gemeenschap, waardoor we het gebied niet zelf in mogen rijden met de van. In plaats daarvan moeten we een kaartje kopen voor de shuttledienst, wat naast tours door de Mossman Gorge en suikerriet nu een grote inkomstenbron is voor de aborigonalgemeenschap. In het nationale park maken we een wandeling.

Tegen de middag rijden we weer verder langs de kust. We komen langs Port Douglas, waar we kunnen genieten van een lekkere lunch bij de surfclub. Daarna rijden we verder richting Cairns en nemen uitgebreid de tijd om te stoppen bij alle uitzichtpunten die we op de heenweg hebben overgeslagen. Life is good!

Aan het eind van de middag komen we aan in Cairns en we vinden met wat moeite een camping waar we nog redelijk dichtbij het stadscentrum staan: zo'n 40 minuten lopen. We kopen nog de laatste dingetjes in het centrum en maken ons klaar voor de duiktrip de volgende ochtend!

21 tot en met 23 augustus - Het Great Barrier Reef
Een heel groot deel van ons reisbudget is uitgegeven en we hopen dat deze trip een groot succes wordt: we gaan 3 dagen duiken in het Great Barrier Reef, inclusief 2 nachten slapen op een liveaboard.

Op woensdagochtend vroeg vertrekken we met de 'dagboot', die ook dagtrippers meeneemt met snorkelaars en duikers, richting het reef. Het is zo'n 1.5 uur varen. De Koraalzee is ons niet gunstig gezind die dag, vanwege de hoge golven en de harde wind is het geen prettige boottrip. Matthijs is voor het eerst in zijn leven zeeziek, al houdt hij gelukkig alles binnen. Terwijl Jolein binnen de eerste duikbriefing meekrijgt, zit Matthijs op het bovendek naar de horizon te staren.

De boot wordt stilgelegd en het is tijd om te duiken, en voor een groot deel van de groep om te snorkelen. Het is totale chaos op de boot, iedereen en alles loopt door elkaar. Je kon kiezen om met of zonder guide een duik in het water te nemen. Uiteraard willen Jolein en ik eerst met een guide het water ingaan. Voor Jolein was het 2 jaar geleden dat ze voor het laatst dook, voor Matthijs zo'n 3 maanden. Met zes en zeven duiken waren we wel ontzettend onervaren, en voor ons was deze bootervaring dan ook geen groot succes. Gelukkig kun je onder water alles wel even vergeten en genieten. We raakten voor de tweede duik van de dagboot aan de praat met wat andere mensen, die later ook mee zouden gaan naar de liveaboard, en die hadden in hun duikcarrière ook nog nooit zoiets meegemaakt.

Na twee 'fundives' werden we overgeplaatst naar de grote boot, een drijvend duikhotel op de oceaan. Hier zijn een stuk minder mensen en is het allemaal wat persoonlijker, waardoor wij onze rust snel terug vinden. Samen met 3 anderen beginnen we aan onze advanced cursus. Het is eigenlijk niet zozeer een verdieping op de 'open water' cursus, maar eigenlijk meer een verbreding. Naast dat we wel wat dieper ingaan op de buoyance-controle (drijfvermogen onderwater, hoe je met je ademhaling je kunt positioneren onder water) in de eerste duik, hebben we vervolgens een nachtduik, waar we oefenen met een kompas.

De volgende dag, bij de vroege ochtendduik beginnen we met een diepe duik, waar we te maken krijgen met effecten als kleurverlies, hogere waterdruk en een kortere duiktijd door hoger zuurstofgebruik. De rest van de ochtend hebben we nog 2 duiken: een navigeerduik met een kompas en een bootduik, waar we vanaf een kleinere boot ons achterover in het water moeten laten vallen.

Tussendoor bespreken we de theorie van de verschillende onderdelen, maar eigenlijk zit vrij eenvoudig de advanced cursus er op na 5 duiken. We hebben nog 1 nacht op de liveaboard, en met 5 duiken per dag (vroege ochtend om 6.00, twee ochtendduiken, een late middagduik en een nachtduik) zouden we nog 5 duiken overhebben tot we de volgende middag weer teruggaan naar het vasteland. Omdat we met de liveaboard steeds op een andere plek in het Norman Reef aanleggen, de briefings bijzonder diep zijn en alles goed in de gaten wordt gehouden, besluiten we die middag zelf met z'n tweeën te duiken zonder instructeur. Het gaat ons, met een advanced-duikbevret op zak, er met groot gemak van af! Het navigeren langs een muur van koraal en het plannen van de duik is goed te doen.

De avond willen we niet zonder gids op pad en sluiten we ons aan bij een speciale fluor-dive. Met een neon-zaklamp en een speciaal filter over onze duikbril kunnen we het leven onder water op een speciale manier bekijken, waarbij het koraal in prachtige kleuren oplicht.

De volgende ochtend hebben we nog 3 duiken voor de boeg. De eerste twee duiken gaan ons goed af, hoewel Matthijs nog beter zijn lucht/ademhaling kan controleren. Zeker de tweede duik, waar we redelijk snel de diepte in zijn gegaan, ging het snel met zuurstof waardoor we na een kwartiertje de weg terug al moesten inzetten, om na een half uur de duik af te ronden. Ergens heel zonde, omdat het meeste leven en koraal te vinden is binnen de eerste 15 meter. De laatste duik besluiten we dan ook in het ondiepe te blijven en de duik af te sluiten op het maximum van 50 minuten. Qua zuurstof ging deze duik goed en hield Matthijs nog zuurstof over. Op weg terug kregen we onderwater een discussie over de weg terug richting de boot. Voor ons was een van de marinelijnen een oriëntatiepunt om terug omhoog te zwemmen richting de boot, de marinelijn lag voor een wand van koraal, op zo'n 8 meter diepte. Omdat we vooral in de ondiepere wateren boven het koraal zijn geweest was het moeilijk voor ons om de wand terug te vinden. De wand hadden we gevonden, maar we waren het oneens over de diepte waar de marinelijn zich zou moeten vinden. Praten onderwater is lastig, dus uiteindelijk zijn we naar boven gezwommen om ons te oriënteren, waar we zagen dat we zo'n 20 meter van de boot waren. We hadden dus de wand een klein stuk moeten blijven volgen en wat dieper moeten gaan zwemmen, dan hadden we de marinelijn gevonden. Omdat onze maximale duiktijd er op zat, hebben we het laatste stuk richting de boot gezwommen/gesnorkeld. Achteraf kunnen we daar uiteraard alleen maar om lachen. We hebben een hoop geleerd bij de duiken die we samen hebben we gedaan na de cursus, en gelukkig zullen we niet zomaar op vreemde plekken zonder gids op pad gaan.

In drie dagen tijd hebben we twaalf duiken gemaakt, waardoor we van respectievelijk 6 en 7 duiken naar 18 en 19 duiken zijn gegaan aan ervaring. Met een advanced-duikbrevet op zak kunnen we met veel meer zelfvertrouwen én gemak op onze volgende vakanties een duik nemen. Door de ervaring die we afgelopen dagen hebben opgedaan gaan er ook meer deuren voor ons open, en kunnen we ook diepere duiken doen of duiken doen die je met de 'open water' cursus niet zomaar zou mogen doen.

In het rif hebben we ongelofelijk mooie stukken koraal gezien, en daarnaast een hoop tropische vissen in verschillende mooie kleuren en vormen gezien. Ook hebben we gedoken met haaien en schildpadden, en kwam een walvis ons gedag zeggen toen we het water uitstapten vlak na een duik. De trip was ontzettend gave ervaring die we de rest van ons leven kunnen koesteren!

Zaterdag 24 & zondag 25 augustus - Cairns
Na het intensieve duiken de afgelopen dagen is het voor ons tijd om even rustig aan te doen. We boeken een camping voor 3 dagen om even op te laden en ons voor te bereiden op de komende tijd. Op zaterdagmiddag lopen we richting de stad om even op de marktjes rond te snuffelen. We treffen het in Cairns want de komende tijd is het Cairns Festival aan de gang, dus aansluitend kunnen we kijken naar een parade over de Esplanade van Cairns. 's Avonds wordt er vuurwerk afgestoken vanuit de zee, waardoor het feest helemaal compleet is.

Het vervolg van de reis...
Morgenochtend laten we Cairns achter ons en zetten we de weg in richting Darwin. Dit wordt een flinke rit, waarbij de afstanden tussen de bezienswaardigheden aanzienlijk langer zijn. Het is ruim 2700 km, waarbij we de route via de Savannah Highway volgen tot aan Normanton. Vanaf Normanton is deze weg niet meer geasfalteerd (ondanks dat het nog steeds als de 'Highway 1' wordt genummerd), en rijden we naar beneden richting Mount Isa. Vanaf Mount Isa zullen we het Northern Territory inrijden richting Tennant Creek, en dan de weg omhoog rijden richting Darwin. Na Darwin zullen we kijken welke route we verder zullen rijden, maar we willen in november terug zijn in Sydney om onze campervan te kunnen verkopen. We hopen na Darwin naar Perth te kunnen rijden langs de westkust om de weg naar Sydney vervolgens in te zetten. Dit worden flinke stukken rechte weg en lange dagen in de auto, waardoor we er nog niet zeker van zijn. We willen eerst kijken of de weg naar Darwin ons bevalt voor we een definitieve keuze hiervoor maken. ;)

Waarschijnlijk zal rondom Darwin de volgende blog online komen. In de tussentijd zullen we PolarSteps (klik) bijhouden met foto's en korte updates en kun je onze route live volgen. De komende weken zal het bereik over het algemeen wel een stuk slechter zijn, met waarschijnlijk alleen telefoonbereik in dorpjes op de route. 

Groetjes,

Jolein & Matthijs