#11 Bye bye Sydney & NSW

G'day,

Onze laatste update dateert inmiddels al van een klein maandje terug, dus het wordt hoog tijd voor een nieuwe update. 

De laatste weken Sydney

In de vorige update leefden we nog op een vaste plaats en hadden we een baantje in de stad waar we inmiddels - na een kleine gewenningsperiode - verliefd op zijn geworden: Sydney. Het mooie van Sydney is dat, zodra je het drukke CBD uit bent gereden, je in de suburbs niet echt het gevoel hebt dat je in een wereldstad zit. De verschillende wijken, stranden en parken hebben allemaal hun eigen kenmerken en dingetjes. Zeker het deel waar wij in leefden en werkten, Randwick met het mooie Coogee strand, was het goed vertoeven.

De laatste weken stonden in het teken van hitte. De meeste dagen waren ongelofelijk zonnig en met temperaturen van rond de 35 graden ook behoorlijk heet, al brachten onweersbuien zo nu en dan wat afkoeling.

Op donderdag 31 januari hebben we nog een wandeling/hike van 10 kilometer gemaakt van Manly naar Spit. Hier kwamen we langs kliffen, strandjes en mooie bosjes. We kunnen toch wel zeggen dat dit de mooiste kustwandeling van Sydney is! Het was die dag een graad of 38, dus een duik in het water van Sydney Harbour (19 graden) was een aangename afkoeling.

Op vrijdag 1 februari hebben we, ter voorbereiding van de reis, onze campervan opgehaald. De ouders van Jolein zouden maandag aankomen en wij dachten dat het handiger was dit van te voren toch geregeld te hebben, zodat we in de weken erna de benodigdheden voor de campervan konden regelen. We zijn die ochtend gelijk langs de Dutch Shop gereden. Dat lag namelijk een beetje in een voorstad van Sydnet en konden we slecht bereiken met het openbaar vervoer. We hebben hier lekker frikandellen, kroketten en andere Nederlandse snacks lopen schranzen (een ander woord zou ons eetgedrag tenietdoen...) en ook wat andere boodschappen ingeslagen als drop, koekjes en paprikachips (want dat hebben ze hier niet!!).

Op maandag 4 februari kwamen de ouders van Jolein 's avonds laat aan in Sydney en hebben we ze opgehaald van de luchthaven, om de volgende dag gelijk Sydney goed te gaan verkennen. 's Ochtends hebben we lekker ontbeten op ons werk, waarna we richting China Town en Darling Harbour gingen voor een kleine wandeling. Vanuit Barangaroo hebben we de ferry gepakt naar de andere kant van de Sydney Harbour Bridge, om die vervolgens terug te lopen. De dag sloten we af met lekker eten in een rooftop bar in The Rocks, de oudste wijk van Sydney, waarvan je een mooi uitzicht had op Circular Quay en het Opera House.

De volgende ochtend moesten Jolein en ik opdraven op het werk, maar 's middags zijn we bij de grote paardenracebaan vlakbij ons gaan kijken. Jolein heeft niet willen inzetten op een paard, maar ze had het winnende paard Desert Lord wel goed weten te voorspellen.

Op donderdag zijn we met de ferry naar Cockatoo Island gegaan, het oude gevangeneneiland van Sydney, later meer gebruikt door de marine, en zijn we met de ferry verder landinwaarts gaan kijken in de haven van Sydney. 's Avonds hebben we bij de befaamde Harry's Cafe De Wheels 'The Tiger Pie' op (met 'mash' en 'beans' en heeul veeul 'gravy') en zijn we langs de waterkant teruggelopen.

Schoonouders uitgeput, wij moesten weer een paar dagen volle bak werken wat hun de gelegenheid gaf even op de laden.

Met wat onze collega's hebben we op maandag na werk een afscheidsborrel gedronken bij Coogee Bay hotel, wat we tot in de laatste uurtjes onveilig hebben gemaakt.

Op dinsdagmiddag, nadat we onze roes hadden uitgeslapen, hebben we met de schoonouders een tour door het Opera House gedaan, waar we een inkijkje kregen in de verschillende zalen en meer over het gebouw te weten zijn gekomen. 's Avonds bij schemering zijn we de Sydney Tower opgegaan met een prachtig uitzicht over de stad. 

Woensdag en valentijnsdonderdag hebben we onze laatste (drukke) werkdagen gehad bij Barzura. Op vrijdag was het tijd voor een 'afscheidsbreaky', waarna we 's middags onze tocht richting Melbourne en Adelaide konden inzetten.

Zuidkust New South Wales

Vrijdag 15 februari

We spraken met de schoonouders van Jolein af bij het huurdepot waar ze hun camper moesten ophalen. Al snel merkten we dat ze ons niet volgden en wat bleek: hun navigatiesysteem had het na 5 meter al opgegeven. We vonden ze ruim een uur later, ergens op een rustplaats langs de snelweg buiten Sydney. Dat was niet het winkelcentrum waar we af hadden gesproken... We hebben het plan omgegooid en zijn in een treintje (zoals Jolein zegt: zwaan-kleef-aan) doorgereden. Hopelijk kunnen we het navigatiesysteem later nog aan de praat krijgen.

Vanaf Sydney zijn we langs het Royal National Park over de Princess Highway omlaag gereden, waar we al snel afsloegen richting de kust. Al snel kwamen we er achter dat onze linker achterband platstond (en dat was 'ie 's ochtends nog niet), dus moesten we op zoek naar een benzinestation om onze bandjes op te pompen. Via een weg langs mooie kliffen en de befaamde Sea Cliff Bridge daalden we de eerste avond neer op de camping bij Bulli Beach. 

Zaterdag 16 februari

Langs de kust reden we door naar Kiama, waar we bij Kiama Blowhole een korte stop hebben gemaakt. Dit is, net als Jack's Blowhole in Nieuw-Zeeland, een gat in de rotsen waar doorheen golven uit de oceaan omhoogkomen.

We sloegen af richting de bergen van Berry waar we door Kangaroo Valley reden en hebben overnacht in Bendeela, waar een gratis campground was. In de weekenden zit het hier vol met gezinnen uit Sydney, die hun hele hebben en houwen neerstallen om 2 avonden lekker te barbecuen in de natuur. We zagen de raarste creaties aan slaapplekken... van simpele omgebouwde busjes tot uitklapbare truckinstallaties met alles er op en er aan - tot aan portable douchecabines aan toe. Zo brengen de Sydneysiders dus hun weekend door! Wij dachten uniek te zijn met een zonnepaneel op het dak van onze bus, maar niets is minder waar... 

Overigens, de camping zat niet alleen vol met weekendvierders, ook waren er een twintigtal kangoeroes en een aantal wombats die tussen de campers heen liepen zodra de schemering inviel.

Zondag 16 februari

's Ochtends zijn we naar het park rond de Fitzroy Falls gegaan voor een wandeling, waar we 's middags weer de weg vervolgden terug richting Jervis Bay - maar niet nadat we waren gestopt bij een prachtige lookout van waar je een mooi uitzicht had over de vlaktes voor de kust van Kiama tot Hyams beach. 's Middags zijn we naar het 's werelds witste strand (volgens het Guiness World Book of Records) gereden en hebben we heerlijk liggen luieren. Onderweg ernaartoe zagen we de colonne aan weekendvierders masaal in de file terug naar Sydney rijden. 'T Sydney altijd mee natuurlijk. 's Avonds zijn we op de camping voor St Georges Bassin, waar we wederom werden vergezeld door een stel kangoeroes.

Maandag 17 februari

Schoonouders gingen op pad om dolfijnen te spotten, dus Jolein en ik hadden een ochtendje voor onszelf om wat dingen te regelen voor de camper. Daarna zijn we neergestreken op een ander wit strand met helder water bij Huskisson, waar we moesten wachten tot Jolein haar ouders van de inmiddels tweede boottocht terug kwamen: bij de eerste poging hadden ze helaas geen dolfijnen gezien, iets wat volgens de touristenkantoortjes nauwelijks kan. Gelukkig voor hun werd er een dolfijngarantie geboden.

's Middags reden we door naar Ulladulla waar we op een luxe camping voor een zacht prijsje konden staan. Wij waren aan de beurt om te koken dus hadden we het plan om zalm en gegrilde groene asperges van de barbecue te eten met gebakken aardappeltjes. Helaas werkte de barbecue niet en begon het te onweren, dus moesten we knus koken in de camper van Jolein haar ouders. Werd het niet minder lekker om!

Dinsdag 18 februari

Na een rondje in de haven van Ulladulla, herkende mijn schoonvader (een echte Texelaar) een Nederlandse kotter al vanuit de verte. Dichterbij bleek het om notabene een Texels schip te gaan, het woord Texel was overgeverfd en vervangen door 'Sydney'. We vermoeden dat deze ontdekking de Texelse Courant wel gaat halen (wordt vervolgd). 

's Middags zijn we doorgereden naar Tilba Tilba, in de kaasstreek van New South Wales. In de fabriek was er weinig aan de gang en ze verkochten geen kaasplankjes, er zat dus maar 1 ding op: veel kaas kopen en onze eigen kaasplank maken, om die vervolgens buiten op een picnicbankje op te eten. Met natuurlijk daarbij onze eigen Texelse bierkaas die we eerder in een voedselpakket opgestuurd kregen. Het stadje was overigens fraai ingericht, het leek een winkelstraatje uit de 19e eeuw. Inclusief snoepwinkeltjes, waar we een lading zelfgemaakte fudge hebben ingeslagen.

's Avonds hebben we even onder Tilba Tilba gecampeerd op de 'gratis' camping Milton Park, een donatie van $10,- werd gevraagd. Wij vonden dat het ook wel waard, de camping had namelijk de schoonste en fijnst ingerichte dixie die we ooit hebben gezien, inclusief lavendelstokjes, tijdschriften en boekjes.

Woensdag 20 februari

's Ochtends zijn we vroeg opgestaan en hebben we de touristic coast drive afgereden richting Pambula, waar we meegingen met Captain Sponge en zijn Magic Oyster boat trip. Inmiddels weten we alles van oesters en de invloed van de maan, getijden en fresh rain water op de Sydney Rock Oyster. Toch vonden we oesters nog steeds niet lekker smaken, helaas...

Na een lunch zijn we doorgereden naar de Eden lookout, de ideale plek om in de winter de killer whale te spotten. Helaas voor ons is het zomer en hadden we alleen een prachtig uitzicht over de oceaan en de baai bij Eden.

We zijn vervolgens New South Wales uitgereden om de volgende staat in te rijden: Victoria. Bij Gipsy Point hebben we onder gezelschap van een stel papegaaien bij het lake wat gedronken, om 's avonds neer te strijken op een campground aan de Princess Highway. We zitten hier in the middle of nowhere, tussen grote nationale parken en een paar kleine dwergplaatjes als Genoa, Gipsy Point en Mallacoota in. Morgenochtend hebben Jolein en ik een hike op het programma staan. 

De foto's zullen binnenkort volgen (ongetwijfeld vanaf McDonalds met ongelimiteerde Wi-Fi), maar de route op deze pagina wordt dagelijks bijgehouden. Ook kan je mij sinds kort volgen op Polarsteps (omdat Joleins broer dat tijdens zijn reis ook gebruikt), waar je onze route tot op de centimeter (inclusief verkeerd rijden en supermarktbezoeken) kunt volgen, hier. Kei handig!

Tot snel!

Matthijs & Jolein