#10 No worries

G'day,

Het wordt weer eens hoog tijd om wat van ons te laten horen, onze laatste blog is inmiddels al wat gedateerd. Inmiddels wonen we al ruim 2 maanden in Sydney en we hebben nog ruim twee weken voor de boeg om de laatste centjes bij elkaar te sparen. Vanaf volgende week zullen de ouders van Jolein ons vergezellen en vanaf 15 februari gaan we een mooie route afleggen langs de zuidoostkust van Australië, van Sydney naar Adelaide. Dat betekent ook dat we over 2 weken stoppen met ons baantje bij Barzura, waar we het nog steeds ontzettend naar ons zin hebben. Inmiddels is de zomervakantie in Australië, en daarmee de drukste periode bij Barzura, net ten einde gekomen. Hoewel we het ontzettend erg naar ons zin hebben, denken we dat ons vertrek wel op een goed moment komt. In plaats van de 6 dagen die we eerst werkten, staan we nu nog maar 4 a 5 dagen op het rooster en worden we af en toe ook afgebeld of eerder naar huis gestuurd omdat het rustiger begint te worden. Dit geeft aan de andere kant ons wel meer de kans om er op uit te trekken en Sydney goed te ontdekken. 

De laatste weken is het veelvuldig in het nieuws, zelfs in Nederland: in Australië wordt hitterecord na hitterecord verbroken deze zomer. In Adelaide werd het 45 graden, en verder in de outback werd de 50 zelfs aangetikt. Nu ligt Sydney - of eigenlijk het oosten van Sydney, waar wij bivakkeren - aan de kust, en steekt er bijna elke middag een stevige zeewind op, waardoor de temperatuur hier eigenlijk best aangenaam is. Op de warmste dagen werd het weliswaar een graad of 37, maar meestal is het met een temperatuur rond de 30 graden nog redelijk vertoeven hier. Op het moment dat het vochtig begint te worden, kan het warme weer wel behoorlijk drukkend zijn. Zelfs de aangename wind voorkomt dus niet dat wij op sommige dagen zweten als een otter op de werkvloer. Ondanks het warme weer hebben we wel genoeg dagen met regen en bewolking tussendoor, waar het ook snel kan afkoelen naar een lekkere 25 graden. 

Met dit warme weer hebben we ook veel dagen op het strand doorgebracht (zeker omdat het al snel 'te warm' is om wat anders te doen). Dat is ook goed te zien aan ons op dit moment, we zijn lekker bruin getint en Jolein en ik zijn een stuk blonder geworden. Na een dagje zon werd aan mij zelfs gevraagd of ik mijn haar had laten verven, zo snel kan het gaan hier. Om toch zoveel mogelijk van Sydney te zien, kiezen we toch elke keer voor een ander strand, of kiezen we ervoor om een van de lange coastal walks te doen. Het scheelt toch wel dat de mooiste plekken van Sydney ook wel de stranden zijn. Vanaf Circular Quay, waar alle bus-, trein en ferryverbindingen samenkomen, kun je ook de boot pakken naar de verschillende hotspots. De 'watertaxi's' maken hier gewoon deel uit van het OV-systeem, waardoor het ook niet al te duur is om via een mooi tochtje over het water bij weer een totaal nieuw strand aan te komen. De afgelopen weken hebben we met ferries en coastal walks de stranden van Watsons Bay, Rose Bay en Manly verkend. Vanaf het strand van Rose Bay konden we 's avonds op Australia Day, met uitzicht op de Harbour Bridge, ook het vuurwerk zien. We hebben hiermee toch een beetje het gemiste vuurwerk van Oud & Nieuw in kunnen halen.

Op de bewolkte of regenachtige dagen duiken we ook weer graag de wijken in, op zoek naar restaurantjes of pubs op leuke plekken. Zo zijn we bij een van de oudste pubs in Sydney geweest in The Rocks, en deze pub zit als enige oude pub nog op zijn originele plek. Op verzoek geeft de bartender hier een rondleiding door de kelder van het café, waar hij ook weet te vertellen over een oud tunnelsysteem wat begint onder de pub. Ook hebben we de Hyde Park Barracks Museum bezocht, de plek waar de gevangenen vanuit Engeland aankwamen in hun nieuwe omgeving. We hebben inzicht gekregen in de omstandigheden waar de gevangenen in moesten leven. 

Natuurlijk doen we ook regelmatig wat leuke dingen met onze collega's, zo blijf ik na een avonddienst regelmatig hangen met wat keukenpersoneel en gaat Jolein na haar ochtendshift regelmatig naar het naastgelegen Coogee Bay Hotel om wat cocktails te scoren. Afgelopen maandag was het hier een public holiday (in feite een inhaal vrije dag voor de Australia Day die op zaterdag viel), waarna we na de shift ook met een stel collega's en vrienden daarvan ons tot in de late uurtjes hebben vermaakt in de pub van het hotel.

Daarnaast volgen we uiteraard vanaf hier ook alles goed wat in Nederland gebeurt. Jolein en ik kijken elke week braaf 'Wie is de Mol?' en afgelopen zondagnacht ben ik - tot mijn vreugde - wakkergebleven om de Klassieker mee te krijgen. Rond middernacht - voor de wedstrijd - kreeg ik van wat Ajacieden wat plagerige berichten dat het dit jaar weer niet zou gebeuren en ik maar beter kon gaan slapen. No worries... hoogmoed komt voor de val, zeggen ze toch? Het was in ieder geval de moeite waard om die nacht op te blijven! 

In de tussentijd hebben we in ons appartement nog te maken gehad met een afvoerprobleem, waardoor tijdens spitsuur 's avonds het water van alle appartementen in onze keuken hadden staan. Het heeft ook een paar telefoontjes geduurd voordat de huisbaas en de plumber ons serieus namen ('Just put liquid in the sink and the problem will be solved'), maar na een kleine week zeuren kwam de loodgieter langs en bleek inderdaad de afvoer van het appartementenblok helemaal vol te zitten met vet. 

De komende weken in Sydney hebben we met de ouders van Jolein nog wat 'toeristische highlights' op het programma staan. Daarna kunnen we eindelijk met de camper dit prachtige land verder verkennen. We hebben er erg veel zin in!

Tot snel.

Jolein & Matthijs